Reis en verblijf van Sainte-Marie-La-Mer naar Platja d'Aro de Calonge

Zaterdag 4 juni t/m 17 juni - We gaan de Frans/Spaans grens over. LPG in Spanje is niet overal verkrijgbaar, maar we hoeven voorlopig niet te tanken dus gaan we niet via de tolweg maar pakken we de NII.  Deze loopt evenwijdig aan de tolweg. Prima weg alleen bij de grens gaat de NII door de plaats Le Perthus. Wat een drukte hier. Kun je hier soms shoppen? Krijg je het hier gratis? Rond 14.00 komen we op Camping Calagogo aan die we gereserveerd hadden. Prima plek met schaduw en uitzicht op zee. Leuke camping met eigen strand en beachbar. Of we nu naar het sanitairgebouw, de bakker, restaurantje of het zwembad gaan, altijd klimmen. Gelukkig reed er op de camping 'n treintje naar en van het strand. Dus onze conditie werd getest, viel niet altijd mee. We hebben 2 weken op deze camping gestaan waarin we veel leuke dingen gedaan hebben. Heerlijk gegeten met lieve vriendin Anita en (ex)collega Linda met huisgenoot Ron, die toevallig allebei in de buurt van de camping wonen en in Nederland ook in dezelfde plaats woonden. Genoeg gesprekstof en het was super gezellig. Naar Palamos en de markt in Sant Feliu de GuxÍols en  Platja d'Aro. Ook naar Pubol, waar een museum van Salvador Dali gevestigd is. Púbol is een piepklein dorpje waar het Kasteel van Gala dicht bij de kerk is weggestopt in het groen. Aan de rand van het dorp is een royale parkeerplaats op een grasveld, waar je nog even kan liggen luieren in de zon.Op een kleine 100 meter afstand kom je dan bij het kasteel waar veel charmante bewaaksters rondlopen om de zaken scherp in de gaten te houden. Op de binnenplaats ga je een trapje op om bij het kantoortje daar de entreegelden te betalen. Wij komen er nu makkelijker binnen, dan destijds Salvador, want volgens de berichten mocht die alleen bij zijn geliefde verschijnen nadat hij het schriftelijk had aangevraagd. Hier heeft Dali met zijn vrouw Gala de laatste jaren van zijn leven gewoond.Gala mocht zich graag omringen door jeugdige kunstenaars, zoals dichters en muziekminnaars. En dan kon je wel eens ongelegen komen natuurlijk.Je mag nagenoeg door heel het kasteel wandelen. Van de badkamer tot aan het zonneterras, van de slaapkamer tot de garage onder het kasteel. De keuken staat er bij alsof je zo kan aanschuiven en een boterhammetje met pindakaas kunt smeren. Ook hier had Salvador een atelier om zijn schilderkunsten bot te vieren en ook hier zijn natuurlijk weer grapjes en eigenaardigheden verwerkt. Je mag ook naar hartelust in het familie album bladeren. Dat ligt op een kastje en ziet daarin foto's van zijn jeugd en ook de ontmoetingen met niet geheel onbekende grootheden van deze aarde. Het is dat die charmante oppassers steeds rondom je heen dwalen, anders zou je denken dat de twee bewoners zo konden binnenkomen. Je voelt min of meer dat ze hier nog zijn. En gedeeltelijk gaat dat ook op voor Gala. Die is, gelukkig na haar overlijden, ingemetseld in een crypte die in de kelder te bezoeken is. We hebben alles zo'n beetje bekeken en vol bewondering gaan we via de buitentrap naar de binnenplaats van het kasteel. We brengen nog wel een bezoek aan de hemelse tuinen van Gala en Salvador. Dat is aan de andere kant van de binnenplaats waar een oorverdovend lawaai te horen is van vele soorten vogels die echt lol in het leven schijnen te hebben. We betreden het aards paradijs. Heerlijk geurende bloemen en planten, leuke doorkijkjes, heerlijke prieeltjes en gekletter van de vele waterpartijen.Dit alles overvalt je binnen enkele seconden. Als je op een van de vele bankjes gaat zitten en je sluit de ogen voor een paar seconden, dan weet je het: zo moet het hiernamaals er uit zien. Want je krijgt visioenen door al die indrukken. Maar dat is niet alles. Links en rechts van je zie je de meest vreemdsoortige olifanten, die door de meester zelf ontworpen en gemaakt zouden zijn.

Gala is in 1982 overleden.
Op 23 januari 1989 overlijdt Salvador Dalí.
Hij werd een week lang opgebaard in zijn Teatro Museo in Figueres,
waar hij later ook begraven is.Hij bleek niet onsterfelijk te zijn, zoals hij zelf dacht

Als je het klimaat ook nog in ogenschouw neem, wil je hier nooit meer  weg. Maar wij moeten wel...Er is nog zoveel te zien in het noordelijk deel van de Costa Brava. We hebben in deze week ook de volgende camping bezocht en gereserveerd. Dit was 'n goed plan aangezien de camping bijna volledig bezet was. Ook alvast maar wat getapt bij Bodega, Mas Guso, wat naast onze camping in Sant Pere Pescador zit. De weg langs de kust naar Tossa de Mar was prachtig, leuk plaatsje met vele boetiekjes en ook hier 'n Petit Train. Niet één maar twee met verschillende routes. Prachtig, met de trein omhoog en via de kleine straatjes terug.